Wpływ choroby Hashimoto skórę i włosy

mgr M.Chrzanowska – kosmetolog, trycholog

mgr V.Tomaszewicz – kosmetolog, trycholog

Wśród chorób związanych z niedoczynnością tarczycy najczęściej spotykaną jest choroba Hashimoto. Dotyczy wszystkich grup wiekowych, ale według statystyk, największą zachorowalność obserwujemy między 45 a 65 rokiem życia. Coraz częściej diagnozuje się Hashimoto u kobiet po zakończonej ciąży i przebytym porodzie (może dotyczyć nawet 5-10% kobiet). Często tłumaczymy sobie symptomy tej choroby przemęczeniem, stresem, złą dietą, a tymczasem choroba postępuje, powodując coraz większe spustoszenie w organizmie.

Etiopatogeneza tego schorzenia powiązana jest z czynnikami genetycznymi i środowiskowymi (m.in. z paleniem tytoniu, zakażeniami wirusowymi, a w ostatnich latach zwraca się uwagę również na niedobór selenu), ale wciąż pozostaje wiele znaków zapytania co do jej przyczyn. Wiadomym jest, że choroba Hashimoto jest autoimmunologiczna, co oznacza że organizm zwraca się przeciwko sobie – w tym wypadku zwalcza komórki tarczycy. Zaatakowana tarczyca zaczyna wytwarzać coraz mniej hormonów, a to odbija się niekorzystnie na funkcjonowaniu całego organizmu. Jednym z pierwszych niepokojących objawów jest gwałtowny wzrost masy ciała, mimo braku zmian w żywieniu czy poziomu aktywności fizycznej. Dzieje się tak, ponieważ hormony tarczycy są głównymi regulatorami tempa przemian metabolicznych w organizmie, jeśli ich poziom gwałtownie spada – objawia się to wzrostem wagi. W przypadku ciężkiej hypotyreozy (niedobór hormonów tarczycy) całkowity wydatek energetyczny może obniżyć się nawet o 50%, co przekłada się na wzrost masy ciała przy prawidłowej podaży energii. Ale uwaga! Jeżeli myślisz, że jedząc mniej w niedoczynności tarczycy mniej przytyjesz to nie ma nic bardziej mylnego. Niedobory energetyczne w diecie wpływają negatywnie na przemiany metaboliczne, powodując spadek i tak już zwolnionej, podstawowej przemiany materii, co przekłada się na dodatkowy wzrost masy ciała.

W niedoczynności tarczycy często obserwuje się charakterystyczny zespół zmian skórnych - głównie nadmierną suchość i rogowacenie skóry. Skóra chorego ma żółtawe zabarwienie, jest zgrubiała, sucha i słabo ucieplona. Na całej powierzchni ciała ulega ona znacznemu przesuszeniu, stając się stopniowo bardzo szorstką. Częste są również obrzęki w różnych miejscach ciała i w obrębie twarzy. Paznokcie są charakterystycznie pogrubiałe i kruche.

W regulacji aktywności mieszkowej (czyli w procesie wzrostu włosa) naczelną rolę spełniają hormony płciowe i tarczycy. Wpływają one bezpośrednio na włosy poprzez specjalne receptory, które pobudzone przez właściwy hormon wywołują konkretną reakcję. Receptory dla hormonów tarczycy są zlokalizowane w newralgicznych dla włosa miejscach tj. na fibroblastach i keratynocytach mieszka włosowego, a więc odpowiadają za tempo jego wzrostu oraz jakość wytworzonego włosa. Jednak hormony tarczycy wpływają również pośrednio na włosy poprzez regulację metabolizmu i podaży tlenu. W wyniku tych nieprawidłowości do mieszka włosowego dociera mniej substancji odżywczych. Dlatego też, jeżeli tarczyca działa w sposób nieprawidłowy niemal w 100% można się spodziewać, że kondycja naszych włosów bardzo się osłabi. W chorobie Hashimoto bardzo często, oprócz wypadania, obserwuje się włosy suche i łamliwe, trudne do rozczesania i bez połysku.

Niezwykle znamienny dla choroby Hashimoto jest stan włosów, które nagle zaczynają nadmiernie wypadać. Gdyby przyjrzeć się temu problemowi bliżej okazuje się, że w niedoczynności tarczycy dochodzi do skrócenia tzw. etapu telogenu w fazie wzrostu włosa. Warto podkreślić, iż większość (ponad 80%) włosów, jakie mamy na głowie znajduje się właśnie w tej fazie. W związku z tym, jeżeli dojdzie do skrócenia fazy telogenu obserwuje się nagłą i wzmożoną utratę włosów. W trychologii łysienie tego typu określa się mianem łysienia telogenowego. Telogenowe wypadanie włosów spowodowane zaburzeniami hormonalnymi ujawnia się w okresie 2-3 miesięcy po zadziałaniu tzw. czynnika wywołującego, czyli w tym wypadku niedoboru lub braku hormonów tarczycy.

Najważniejsze w zatrzymaniu wypadania włosów w związku z zaburzeniami funkcjonowania tarczycy jest jak najszybsza diagnoza i leczenie farmakologiczne, dzięki któremu poziom hormonów tarczycy wróci do normy. Każda kuracja na skórę i włosy, bez podjęcia odpowiedniego leczenia farmakologicznego jest skazana na porażkę. Jednak, warto zatroszczyć się o swoje zdrowie i estetyczny wygląd skóry i włosów w sposób szczególny, nie tylko przyjmując leki. Pierwszą ważną czynnością, jaką powinniśmy podjąć jest modyfikacja diety. W diecie chorych ważne jest dostarczenie odpowiednich ilości wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, witamin antyoksydacyjnych i wody, co wspomaga ochronę, regenerację i nawilżenie skóry. Żelazo pełni ważne funkcje w kinetyce hormonów gruczołu tarczowego. Jego niedobór w diecie może potęgować spadek tempa syntezy tyroksyny, jak również zmniejsza się zdolność przyswajania jodu. Nowością w leczeniu niedoczynności tarczycy jest selen. Jak pokazują badania przyjmowanie selenu w odpowiedniej dawce zmniejsza aktywność zapalną tarczycy poprzez poprawę funkcjonowania systemu immunologicznego, jednak niestety nie leczy choroby Hashimoto.

Przy niedoczynności tarczycy ograniczone powinno być także spożywanie roślin kapustnych i strączkowych, ponieważ zawierają one substancje wolotwórcze, uniemożliwiające wbudowanie jodu do tyrozyny lub tyroniny. Jedną z takich substancji jest progoitryna, z której powstaje goitryna. Związki te obecne są w m.in. brukselce, kapuście, kalafiorze, ogórkach czy rzodkwi. Wolotwórcze są również dwusiarczki alkilopropylowe występujące w cebuli oraz glikozydy orzechów arachidowych.

Przy chorobie Hashimoto ważne więc jest odpowiednie leczenie farmakologiczne i prawidłowa dieta. Po unormowaniu hormonów tarczycy włosy stopniowo zaczną się odradzać, a kondycja skóry ulegnie poprawie. Wówczas szczególną rolę zacznie odgrywać również pielęgnacja kosmetyczna i suplementacja. Warto podjąć ten wysiłek, ponieważ znacznie przyspieszy to odrost i wzrost włosa. Skóra natomiast będzie potrzebowała ogromnej ilości nawilżenia – dostarczonej zarówno od środka jak i na zewnątrz.

Szczególnie ważne dla odbudowy włosów są przede wszystkim pierwiastki takie jak: żelazo, cynk, krzem i magnez, a także wielonienasycone kwasy tłuszczowe (świetnym ich źródłem są oleje roślinne), aminokwasy (np. pochodzące z kolagenu morskiego rekomendowany Class A Collagen Noble Health - przebadany w Collegium Medicum w Bydgoszczy) i witaminy – a spośród nich najważniejsza jest biotyna (witamina B7). Jest to wyjątkowo cenna witamina dla włosów, ponieważ zasila ona macierz włosa w siarkę, która jest podstawą do stworzenia silnego włosa. Zastanawiając się nad wyborem kosmetyku, suplementu czy też diety, pamiętaj że te właśnie składniki są na liście obowiązkowych dla zdrowych i pięknych włosów.

Dla skóry najważniejsze będzie przywrócenie prawidłowego poziomu wilgoci. Niedobór nawilżenia, zwłaszcza jeżeli trwał latami, wywołuje ogromne szkody dla skóry. Przede wszystkim zaczyna brakować substancji wchodzących w skład tzw. macierzy zewnątrzkomórkowej, czyli m.in. kwasu hialuronowego. Ponadto, nadmierne przesuszenie nie służy włóknom kolagenowym, przez co szybciej pojawiają się zmarszczki. Zwiększając poziom nawilżenia, zwiększamy jednocześnie naturalne możliwości regeneracji skóry, a także jej wygląd estetyczny. Stosując kremy ważne jest aby zawierały przede wszystkim substancje zatrzymujące wilgoć w skórze – przede wszystkim naturalne oleje roślinne (np. arganowy czy z pestek winogron) a także humektanty (substancje wiążące wodę) np. wspomniany kwas hialuronowy. Świetnie w pielęgnacji skóry odwodnionej sprawdza się również kolagen, zarówno w formie kremu jak i suplementu, powodując zwiększenie zapasów nawilżenia i odbudowę włókien kolagenowych skóry.  

• No video selected.